Puchatek miodowy

Hit miesiąca - pewnie ze względu na formę jego podania ;) jego smak jest niezwykły.  I tu, uwaga! Najlepszym dowodem, na to że warto spróbować jest fakt, iż o przepis na niego poprosila moja teściowa!!!! :) 

Cytuję za zpiekarnika.blogspot.com/

Puchatek miodowy

Składniki ciasta:

5 jajek
1 szklanka cukru
cukier wanilinowy (u mnie 1 łyżka ekstraktu)
1 kostka margaryny 200g (u mnie masło)
6 łyżek miodu
1 i 1/2 szklanki mąki
1 i 1/2 łyżeczki sody
około 300 ml kwaśnej śmietany 18-22%

Całe jajka ubijamy z cukrem. Nie muszą być ubite idealnie, jak do biszkoptu, wystarczy porządnie je roztrzepać. Miękkie masło rozcieramy (również bez większej przesady, po prostu ma mieć kremową konsystencję), wlewamy jajka, mieszamy razem. Masa może się na tym etapie owarzyć, nie należy się tym przejmować. Następnie wsypujemy do masy mąkę i znów wszystko razem mieszamy.
Bierzemy duży garnek, podgrzewamy w nim miód, wsypujemy do miodu sodę i energicznie mieszamy. Garnek musi być duży, bowiem masa bardzo gwałtownie rośnie, zwiększając swoją objętość kilkukrotnie! Powstałą w ten sposób masę wlewamy do ciasta i mieszamy całość. Gotowe.

Ciasto wylewamy na wyłożoną papierem blachę roladową, czyli tę największą, która jest na wyposażeniu piekarnika i pieczemy przez około 15 minut w temperaturze 170°C. Sama Autorka zwraca uwagę, że ciasto w piekarniku zachowuje się nietypowo, trzeba je obserwować, bo bardzo długo nie chce się zrumienić, a potem rumieni się w ciągu paru sekund.
Gdy ciasto jest zrumienione (ale nie wysuszone!) jeszcze gorące zdejmujemy razem z papierem z blachy, smarujemy z wierzchu śmietaną i natychmiast zawijamy, odklejając je przy zwijaniu z papieru.
Ciasto jest bardzo miękkie, sprężyste, więc czynność ta wymaga pewnej zręczności. Można w tym czasie odczuwać dotkliwy brak trzeciej, albo może nawet czwartej ręki, ale dla osoby, której zdarzyło się już zwinąć kilka rolad nie powinno to stanowić wielkiej trudności. Ciasto w czasie zwijania może delikatnie pęknąć, nie należy się tym przejmować, jest na tyle lepkie, że bez kłopotu sklei się stygnąc.